Welcome to Budapest #JVFOCUS
Een bericht uit het mooie Boedapest. Afgelopen Zaterdagmiddag mochten we binnenkomen in de prachtige oude stad Boedapest. Zonder deuken en kleerscheuren zijn we aangekomen op het oord. Na de omgeving verkend te hebben en een slaapplek bemachtigd, klonk de bel voor het avondeten. In een soort van restaurant stond ons eten klaar, heerlijke sandwiches met daarop schnitzel en ham.
De avond was gevallen en tijdens koffietijd hebben we de verjaardag van Ellen gevierd, die alweer 34 jaar is geworden. Gelukkig zijn haar grijze haren op één hand te tellen. Met elkaar, maar vooral Ellen heeft haar buik flink rond gegeten met taart. Of was ze nu zwanger? Na deze festiviteit zijn we op tijd gaan slapen, want we hadden er een flinke reis op zitten.
Zondag was een ontspannen dag om bij te komen van de reis. De dag begon om negen uur met een heerlijk ontbijt. Na het ontbijt genuttigd te hebben zijn we te voet naar de St. Columba’s Church of Scotland gegaan, de wandeling duurde langer dan we hadden verwacht. Van het Héls kwartiertje werd het ruim een half uur. Uitgeput en opgewarmd kwamen we aan. We werden hartelijk ontvangen door voorganger Aaron Stevens, die de dienst leidde in het Engels. Voor de kinderen werden tafeltjes met kleurplaten neergezet en tijdens de dienst kregen ze een uitleg over Jona met behulp van poppen. De preek ging dus over Jona en de walvis.
Na afloop van de dienst hebben we bij de piano onder genot van een bakkie leut liederen gezongen. De terugweg verliep goed en de lunch stond weer voor ons klaar. Dit keer soepje vooraf, bouillonsoep, en het hoofdgerecht spaghetti. In de middag is het grootste gedeelte naar het park gegaan om daar hun energie te slijten.
Zoals jullie weten zijn de mini-focusleden ook met ons mee. De kinderen van Dirk en Ellen en Adriaan en Wietske. Zij willen onder het eten nog wel eens nare geluiden laten horen, nee geen scheten of boeren, maar gekrijs en gegil. Als ze deze maaltijd stil zouden zijn, dan kregen de kinderen incl. de ouders een ijsje. Kostte veel moeite, maar het is uiteindelijk gelukt?.
Over narigheden gesproken… ons op één na jongste lid Gijsbert kon er ook wat van. Die voelde zich niet helemaal fit, waardoor hij de heerlijke spaghetti door zijn slokdarm terug liet komen en deponeerde in de wc. Hierna volgde zijn wijze besluit om naar bed toe te gaan. De rest van de groep heeft tot in de late uurtjes op het dakterras gerelaxt.