Hé, vertel eens!
Elke maand zullen we een lid van de jongerencommissie (JC) een aantal vragen stellen. Heb jij een leuke vraag voor hen? Laat het weten via info@hoeliday.nl
Deze maand vragen we Martin Holtland, uit IJsselmuiden.
- Martin, wat is jouw taak bij de jongerencommissie?
Ik ben als voorzitter betrokken bij de JC. Als voorzitter heb je ook de taak om in het bestuur te vertellen waar je als JC zoal mee bezig bent en andersom in de JC te vertellen wat er zoal in het bestuur is besloten. Ik vind dat een mooie combi!
- Waarom vond je het leuk om bij de jongerencommissie te gaan?
Vanuit mijn werk (Pieter Zandt Scholengemeenschap) had ik al ervaring opgedaan met het reizen naar Oost-Europa. We gaan namelijk jaarlijks met een aantal techniekleerlingen naar een project in Oost-Europa toe om mee te helpen bij de bouw. En ook om geld te ‘brengen’ dat we op school bij elkaar gebracht hebben met allerlei acties. Zo zijn we in 2005 met HOE in Feketic (Servië) geweest. Na die tijd is het contact eigenlijk altijd een beetje gebleven met HOE, totdat in 2012 de vraag kwam of ik misschien mee wilde doen in het JC team!
- Wat is je het meest bijgebleven van een reis naar Oost-Europa?
Tijdens een van de reizen die we maakten met school hebben we bij mensen thuis geslapen (7 nachten). Dan kom je wel dicht bij de families. We waren bezig met de kerkbouw en overdag dus druk aan het werk met mensen uit de gemeente. We konden slecht communiceren, want zij konden geen Engels. Alleen als er een tolk was en anders met handen en voeten. Maar wat een drive bij deze mensen! Ongelooflijk wat deze mensen met het weinige wat ze hadden toch voor elkaar kregen. We zijn er 2 jaar achter elkaar geweest en het heeft me erg geraakt. Later ben ik nog een keer terug geweest met mijn vrouw toen de kerk geopend werd. Erg indrukwekkend! En dan nu te beseffen dat het gebied waarschijnlijk tegen het oorlogsgebied aan ligt in Oekraïne. Hoe zou het met die mensen gaan?
- Wat is het gekste dat je hebt meegemaakt of gegeten in Oost-Europa?
Tijdens ons werk met de jongeren werden we een keer meegenomen naar een soort ‘vakantiehuisje’ van een van de dorpsbewoners. We konden er heerlijk zwemmen en genieten van het weer. Ondertussen waren de Serviërs bezig om een heerlijke soep voor ons te maken. We zagen tenminste een berg vis liggen. En we zagen ook al wel dat de mensen daar al lekker zaten te eten van de filet van deze vis. Aan het eind van de middag was onze soep klaar. Bleek het een soort ‘vissekoppensoep’ te zijn! De koppen waren daar een soort delicatesse… Nou, als ik dat geweten had, geef mij dan die filet maar…
- Wat vind jij een inspirerende quote?
“Een reis van duizend kilometer begint met de 1e stap” Dus, gewoon een keer beginnen met doen!