Van schilderwerk tot kinderwerk
Vandaag – donderdag 26 juli – maakten de meesten gebruik van de biologische klok. Om half negen zat nog niet iedereen aan de ontbijttafel. Eenmaal compleet kwamen al enkele klaaggeluiden naar voren, nee niet fluisterend, maar hardop. We denken ‘Nederlands verstaan ze toch niet’. Als Hollanders kunnen we maar klagen over het eten. ‘Alwéér hetzelfde brood’, ‘eerste dag waren de sneden dunner’ #Ellen of ‘weer geen vleeswaren?’ #Mariëlle #Arie, ‘waar is de pindakaas’ #marthemeteenhoogstemmetje. We beginnen ons al aardig thuis te voelen. Gelukkig kwamen al snel de heerlijke omeletten tevoorschijn.
Vandaag op de planning stonden het afmaken van het schilderwerk en de kinderclub. Vooraf kregen we een rondleiding door de gebouwen van stichting Otalom. We kregen het volgende te zien: de kinderopvang, hier kunnen de armste kinderen terecht. De universiteit, studenten studeren hier o.a. godsdienst, Social work en pedagogiek. In een ander gebouw het ziekenhuis, hier wordt medische zorg aan daklozen gegeven. Als laatste de daklozenopvang waar we niet naar binnen konden. Ze waren de ruimtes aan het desinfecteren.
Rond half 12 kwamen we allemaal aan bij de school, behalve het busje. De inzittenden konden het niet laten om langs de McDonald’s te gaan. Ze schoven hamburgers, kipnuggets en McFlurries naar binnen. Ja, want zonder een volle maag kun je natuurlijk niet beginnen met werken. Dit tot groot verdriet van de leiding, zij dachten de Focus-leden wel onder de duim te hebben en nu waren ze toch alleen op pad gegaan.
Na enige voorbereidingen startte de kinderclub om 13:00 uur. De kinderen konden kiezen uit drie knutselactiviteiten: houtwerkje, bloempotjes verven en katoenen tasjes kleuren. Vijftien kinderen waren hier twee uur zoet mee en na wat drinken begon het sportieve gedeelte: ballonnen trappen, waterballonnen gooien, estafette en koek happen. Ballonnen trappen vonden de kinderen het leukste. Arie heeft zelfs een nieuwe vriend erbij. Samen begonnen ze een watergevecht en streden hard tegen andere Focus-leden. O ja, het waren kinderen met een rugzakje, dus beiden waren ze niet te stoppen?. Grappige was dat tot het laatste moment het jongentje dacht dat Arie Hongaars sprak. Ook deze werkdag hebben we afgesloten met een ijsje, smullen maar!
Het is te merken dat de groep aan weekend toe is. Powernapjes en lamgedrag komt steeds vaker voor. Wel hebben we even fanatiek gedaan met het spelletje 30-seconds. Waarbij de echtparen hard streden tegen de anderen. Het was hilarisch. Ellen dacht bij ‘typisch Nederlands snoep’ aan Engels drop en Wietske dacht bij een ‘bekende schilder’ aan Bert Kroon uit Nederhemert. Ook deze avond is rustig afgesloten met spelletjes en wat versnaperingen. Met veel moeite bleven we op tot 00:00 uur om Samuël te feliciteren. Daarna vielen de meesten al snel in slaap. #snurk